ორსულობის ტესტმა დადებითი პასუხი მაჩვენა

ერთი კვირის წინ სასიამოვნო სიახლე აღმოვაჩინე - ორსულობის ტესტმა დადებითი პასუხი მიჩვენა.
​ახლა, ჯერი ექიმზე მიდგა. ჩემს სახლთან ახლოს მდებარე საავადმყოფო რომ გამახსენდა, გული ამერია მაგრამ ეს არ იყო ტოქსიკოზი . იქ გინეკოლოგთან მისვლა ნამდვილად არ ღირს. ისეთი პირობებია, თავი საბჭოთა კავშირში გეგონება. დავიწყე ინტერნეტში სხვა ახლომდებარე პოლიკლინიკების მოძიება. ძიების დროს ყურადღება საყოველთაო ჯანდაცვის პროგრამაში ჩართულ კლინიკებზე გავამახვილე.

"​გუგლის" საძიებო სისტემის პირველივე გვერდზე "ევექსის" ვარკეთილის პოლიკლინიკას წავაწყდი. გადაწყვეტილება მივიღე და წავედი. შესვლისთანავე თვალები გამინათდა - სუფთა და ნათელი გარემო და რაც მთავარია, პერსონალი, რომელიც იღიმის. მიმღებში დამიდასტურეს, რომ ექოსკოპია ნამდვილად უფასოა, რაღა მინდოდა, რიგში ჩავდექი. ჩემს წინ 4 ადამიანი იყო ჩაწერილი, ცოტა მათაც წავეჭორავე, ხომ იცით, ასეთ დროს გინდა შენი ამბავი ყველას ახარო. 1 საათში გინეკოლოგთანაც შევედი. ექიმმა ძალიან თბილად მიმიღო და როგორც იტყვიან ხოლმე, თან გადამყვა. 3 თვის აღმოვჩნდი. წარმოგიდგენიათ, 3 თვის ბედნიერება ხელიდან გავუშვი, მაგრამ არა უშავს, მე და ჩემს პატარას წინ მთელი ცხოვრება გვაქვს.

​ახლა, ორი რამ მახარებს, მთავარი - ჩემი პატარა გოგო ან ვინ იცის, იქნებ ბიჭიც მშობიარობამდე ნამდვილად კარგ ხელშია.

გელოდებით KANARIO.GE-ზე!

ვინ იცის, რამდენმა მკითხველმა შემოიხედა აქ, ჩემ არყოფნაში... :/ 

არადა, მხოლოდ და მხოლოდ „საცხოვრებელი“ მისამართი შევიცვალე - Kanario.Ge მუდამ გელით. 

განვითარებული და გაზრდილი ბლოგი მყავს, 5 წლის და 9 თვისაა, მალე „სკოლაშიც მივა“ ^^ 

ვინ არის ციჭია?!

2014 წლის ზაფხული დღეებსღა ითვლის, ჩემო პატარა. სულ მალე შენი დრო დადგება, შემოდგომა, ოქროსფერი შემოდგომა. შენ კი უფრო და უფრო ცოტა დრო გრჩება იმისთვის, რომ შენს ბიოლოგიურ დედიკოს მუშტები დაუშინო მუცლიდან :)

სამი ჩასუნთქვასავით თვეღა დარჩა, არც კი, რომ ჩაგიხუტოთ და შენი გემრიელი სურნელი ვიგრძნოთ.

დედაშენს და მამაშენს ჯერ არ გადაუწყვეტიათ, რას დაგარქმევენ, მაგრამ არც არის ეს დიდად მნიშვნელოვანი! თავადი დედაშენი კვირაში ერთხელ იცვლის გადაწყვეტილებას და განწყობის რომელი სახელი „შეგხვდება“, ჯერ არცერთმა არ ვიცით.

წლები რომ გავა და კითხვას ისწავლი, შეიძლება, ამ პოსტსაც გადააწყდე. მერე დაფიქრდები, როგორი მოუთმენლობით გელოდებოდით ამ დროს. როგორ ესიზმრებოდი მარიამს (ჯერ არ ვიცი, ნათლიას დაუძახებ ხოლმე თუ შავტუხა დედიკოს :)) ), მიხვდები, როგორი სიხარული იქნები ჩემი... ოთახის კუთხეში იატაკზე რომ მივხსდებით, გადმოვყრით სათამაშოებს და „პიპიებით“ რომ ავიკლებთ სახლს. როგორ გავბერავთ საპნის ბუშტებს და მერე გავხეთქავთ ხოლმე, როგორ წავიკითხავთ ზღაპრებს და ვუყურებთ მულტფილმებს... ვივლით ფეხბურთის მატჩებზე, ვითამაშებთ დახუჭობანას და ყველაფერს გავაკეთებთ, რა გიჟობაც მოგვესურვება! 

შენ დიდი, ჭკვიანი და სასახელო ბიჭი გაიზრდები. ჩვენ კი, მამიკო და შენი სამი დედიკო ძალიან ვიამაყებთ შენით!

გელოდებით, პატარა! სულით და გულით გელოდებით!

„ისევ დაწყვიტეთ წყალი, შვილო?!“ - H2O vs GWP?!

საკონკურსო პოსტი

პერსონაჟები არ შეესაბამებიან 

რეალურობას

- ისევ დაწყვიტეთ წყალი, შვილო?! - აბაზანიდან მამაჩემის განწირული ხმა მესმის, - რაც GWP-ში დავიწყე მუშაობა, დედას აღარ იგინება „მათზე“, რატომღაც...

- მე რანაირად უნდა დამეწყვიტა, მამა, სახლში ვარ დღეს, არ მიწევს სამსახურში ყოფნა.

- ერთნაირები ხართ იქ ყველანი!

სულ მეღიმება ხოლმე ამ ფრაზაზე...
დაქალს ოთახში ვტოვებ ცოტა ხანს და სამზარეულოში გავდივარ...
ჩაი დუღს...
ვასხამ ორ ერთნაირ ფინჯანზე და ვბრუნდები.

- ისე, გოგო, ჩემთანაც ხშირად წყდება ხოლმე, ხო იცი, და რატოო? - მაგიდაზე ჩაის დადგმას არ მაცდის ნინი.

- უმიზეზოდ მართლა არ წყდება, ნინ, მერწმუნე, რა... იმდღეს ისეთი თქეში და წარღვნა მოვარდა, არ შეიძლება იმ წყლის ეგრე ხალხში გაშვება...

- და, აი, რას უშვრებით, მაგალითად?!

ისევ მეღიმება. რომ შემეძლოს, დავიდგამდი კამერას, ჩავწერდი ერთ სრულ ვიდეოს და ვატრიალებინებდი ტელევიზიებს საათში ერთხელ.

- წარმოიდგინე, ყველა ის პროცედურა რომ აგიღწერო, რაც საცავიდან შენს ონკანამდე მოსვლისას უტარდება, გათენდება...

- ამდენს რას უშვრებით, კიმარა?

- გოგო... მოკლედ, დიდი დანადგარებია, რომლითაც წყლის მაქსიმალური რაოდენობა იფილტრება, მერე კიდე იფილტრება, მერე უკვე ლაბორატორიაში ვამოწმებთ მის შემცველობას დღეში რამდენჯერმე 24 საათის განმავლობაში. სულ კონტროლშია, აი, სულ...

- აუ, და ის მართალია, რო თბილისის ზღვიდანაც უშვებთ ხოლმე წყალს?!

- კი, ხანდახან... ნუ, განსაკუთრებულად საჭირო სიტუაციაში.

- ფუუუჰ... - იჯღანება ნინი და ჭიქას დგამს.

- ჰო, ჯერ ჭუჭყიან ხალხს ვაჭყუმპალავებთ ხოლმე და მერე - ეგრევე ონკანში! - გვეცინება ორივეს დაჯღანული სახეებით, - დაცული ზონა გვაქვს თბილისის ზღვაზეც, აბსოლუტურად იზოლირებულია და იმას კიდევ უტარდება მთელი გაფილტვრები და ამბები...

- აუ, წამოგყვე ერთხელ, არ გინდა?

- .... მოიცა, იმდღეს გვყავდნენ ბლოგერები ტურზე და ფოტოებს ახლავეც განახებ, ბევრი იღებდა...

ტექნოლოგია, რომლითაც წყალი
იფილტრება ბუნებრივად

ლაბორატორიული საფინალო კვლევა,
სანამ წყალს ჩვენს ონკანებამდე გამოუშვებენ.
(მოწმდება ქლორის შემცველობა და ა.შ.)

დანადგარი, რომლითაც მეტალების რაოდენობა
იზომება წყალში
(პროცედურა ტარდება თვეში ერთხელ)

- რთული პროცესი რო იყო, ვიცოდი, მაგრამ ამდენი ჩალიჩი თუ სჭირდებოდა, რას ვიფიქრებდი... 

- ახლა გაჩვენებ წყალს, რომელსაც „ჩალიჩი“ არ სჭირდება... მიწისქვეშა წყლებია, თვითონვე ძალიან სუფთაა, ყოველგვარი ქლორირებისა და საგანგებო მიხედვის გარეშე შეიძლება დალიო... მაგრამ მაინც უტარდება გაფილტვრა. ნატახტარში გვაქვს ეს წყალი, ისეთი კამკამაა, ისეთი...

ესეც ჟინვალი. 

- ახლა უთხარი ხოლმე ყველას, როგორ წვალობს შენი დაქალი, - ვეუბნები ირონიაშერეული იუმორით...

- კარგი... მამაშენით დავიწყებ!