სკოლას ადვილად შევეჩვიე, აჟიტირებული არ მოვდივარ ხოლმე სახლში, რაც იმის ნიშანია, რომ კარგად დამისვენია.
დღეს მშობელთა კრებები იყო მთელ სკოლაში, ერთადერთი მშობელთა კრება, რომელიც ბავშვებს უხარიათ ხოლმე, მათ ყოფაქცევაზე არაფერს ამბობენ მასწები და მხოლოდ სწავლის კურსის გაანალიზებაზე არიან გადართულები :ლოლ:. ხო, დედაჩემი მაინც ვერ შემოვიდა კრებაზე, დამცინოდნენ, შენ ხო უპატრონო ხარ, დედაშენი კრებაზე არ უნდა მოსულიყოო?! (ვინც ვერ მიხვდა, ავუხსნი, რომ დედაჩემი სასწავლო ნაწილია და სულ სკოლაშია) ნუ ეს ცოტა გავიმარიაჟე :დ
მომავალი კვირიდან თავის მოკვლა მომიწევს...
აი, მათემატიკაზე კი გავიძახი არ მჭირდება, არ მჭირდება-მეთქი, მაგრამ დავრჩები ხახამშრალი გრანტი რომ ვერ ავიგო... უგრანტოდ კიდე ხალისი არ ექნება სწავლად... ისე, ადრე ძალიან მეშინოდა ხოლმე, ვერ ჩავაბარებ -მეთქი, ახლა იმის მეშინია, გრანტი რომ ვერ ავიღო, მაგრამ 2 წელია წინ და 2 წელში კიდე იმდენი რამის მოსწრება შეიძლება, უფ!
როგორ მოწიწებით ვუყურებდი ხოლმე უფროსკლასელებს პატარა რომ ვიყავი, ახლა კი უკვე მე-11 ში ვარ, არადა ისევ ისეთი პატარები მგონია ჩვენი თავი... რა სწრაფად გადის დრო?!
1 comments:
ხოო მართლაც როგორ მოწიწებით ვუყურებდიტ უფროს კლასელებს ^^
ეხლა რომ ვფიქრობ მართლაც რა სწრაფად გადის დრო :|
Post a Comment