ჩანაწერები.
12 მარტი
ყველაფერს აქვს დასაწყისი და დასასრული, ვიცი, მაგრამ რატომ შეიძლება წავიდნენ ადამიანები ნაადრევად ამ ქვეყნიდან?!
რატომ შეიძლება ვერ შევძლოთ მათი „შველა“, რომ ისევ დარჩნენ ამ ჩვენს კოშმარულ დედამიწაზე?!
როგორ მტკივა თქვენი დაკარგვა! როგორ მტკივა თქვენთან გატარებული ყოველი წამის გახსენება...
ვფიქრობ და ვერ ვიჯერებ, რომ, ალბათ, ათეულობით წელი გვაშორებს, ისევ რომ გნახოთ, ისევ რომ ჩაგეხუტოთ... ან რა იქნება მერე, კაცმა არ იცის...
ჩასუნთქვა და ცრემლის შეკავება მიჭირს... ხმით, ღრიალით ტირილი მინდა და ვერ ვტირი...
გვიანია უკვე, ვერსად წავალ....
0 comments:
Post a Comment